قوانین مطب

بخش اول - تاسیس مطب

تاسیس هر نوع مطب پزشکی و دندان پزشکی و همچنین تغییر محل آن از شهری به شهر دیگر، منوط به تحصیل اجازه از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است. شرایط تحصیل پروانه مطب در آیین نامه اجرایی قانون اجازه تاسیس مطب مورخ 17/11/1363 پیش بینی شده است.

تعریف مطب

طبق ماده 1 آیین نامه اجرایی قانون اجازه تاسیس مطب : "مطب یه محلی اطلاق می شود که پزشک در آن محل اعم از بخش خصوصی یا خیریه یا آزاد به طبابت می پردازد". بنابراین ضابطه برای تشخیص "مطب" حرفه پزشک و اشتغال وی به امر درمان است نه گرفتن وجهی به عنوان ویزیت. به عبارت دیگر هیچ پزشک یا دندان پزشکی حق ندارد مجاناً و محض رضای خدا کسی را درمان کند مگر آن که قبلاً برای چنین کاری اجازه گرفته باشد. فلسفه این امر را باید در لزوم اجرای قانون و جلو گیری از سوء استفاده های احتمالی دانست زیرا بیم آن می رود که عده ای با نقابی از نیرنگ و ریا و با دستاویز خدمت به مردم، بدون احراز شرایط قانونی در صدد تاسیس مطب برآیند. با این ترتیب تاسیس هر گونه مطب به طور آزاد یا در بیمارستان ها و یا در موسسات و درمان گاه های خیریه محتاج به کسب اجازه از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است.

پزشکان و دندان پزشکان که در استخدام رسمی دولت باشند در صورتی که خارج از ضوابط استخدامی در قبال پذیرفتن بیمار علاوه بر حقوق به هر عنوان دستمزدی (اعم از مقطوع یا به صورت پورسانت) دریافت دارند، محل کار آنان مطب تلقی می شود.

شهر محل طبابت عبارت از محدوده ای است که بر اساس تقسیمات کشوری به این عنوان شناخته می شود. بخش های تابع هر شهرستان جزء همان شهر به شمار می روند.

متقاضیان تاسیس مطب می بایستی مدارک خود را به نظام پزشکی مرکز ارسال دارند و نظام پزشکی یک نسخه از مدارک را به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ارسال می دارد تا پس از رسیدگی، پروانه مطب صادر شود. پروانه مطب می بایستی به امضاء وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی یا قائم مقام او برسد. در متن پروانه نام، نام خانوادگی، شهر محل مطب و شماره نظام پزشکی ذکر می شود. به هر پروانه شماره ای اختصاص داده خواهد شد که شامل کد شهر، شماره نظام پزشکی و کد مخصوص خواهد بود. اصل پروانه برای پزشک ارسال شده و رونوشت یا کپی آن به نظام پزشکی ارسال می گردد تا در پرونده پزشک ضبط شود.

 

شرایط تحصیل پروانه مطب

زمانی اجازه تاسیس مطب داده خواهد شد که متقاضی حداقل 360 امتیاز کسب کرده باشد.

شهر های کشور از جهت کسب امتیاز به شرح زیر به هفت درجه تقسیم می گردند:

درجه 1- مناطقی که پس از سه سال خدمت مجاز پزشکی در آن جا، پزشک می تواند در هر شهر از کشور پروانه مطب دریافت دارد.

درجه 2- مناطقی که پس از 5/3 سال خدمت مجاز پزشکی در آن جا پزشک می تواند در هر شهر از کشور پروانه مطب دریافت دارد.

درجه 3- مناطقی که پس از چهار سال خدمت مجاز پزشکی در آن جا، پزشک می تواند در هر شهر از کشور پروانه مطب دریافت دارد.

درجه 4- مناطقی که پس از پنج سال خدمت مجاز پزشکی در آن جا، پزشک می تواند در هر شهر از کشور مطب دریافت دارد.

دجه 5- مناطقی که پس از شش سال خدمت مجاز پزشکی در آن جا، پزشک می تواند در هر شهر از کشور پروانه مطب دریافت دارد.

درجه 6- مناطقی که پس از هفت سال خدمت مجاز پزشکی در آن جا، پزشک می تواند در هر شهر از کشور پروانه مطب دریافت دارد.

درجه 7- مناطقی که پس از چهارده سال خدمت مجاز پزشکی در آن جا، پزشک می تواند در هر شهر از کشور پروانه مطب دریافت دارد.

تعیین مناطق هفتگانه فوق با توجه به کلیه عوامل محلی و امکانات پزشکی و جمعیت، همه ساله از طرف کمیسیونی متشکل از دو نفر نماینده وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و دو نفر نماینده وزارت فرهنگ و آموزش عالی به انتخاب وزرای مربوطه و یک نفر نماینده نظام پزشکی به انتخاب هیات مدیره نظام پزشکی، مشخص می شود. تصمیمات کمیسیون با رای اکثریت لازم الاجراء است.

مناطق هفتگانه از حیث ضریب امتیاز به شرح زیر عبارتند از:

1- هر سال خدمت پزشکی در مناطق درجه 1، 140 امتیاز دارد.

2- هر سال خدمت پزشکی در مناطق درجه 2، 120 امتیاز دارد.

3- هر سال خدمت پزشکی در مناطق درجه 3، 105 امتیاز دارد.

4- هر سال خدمت پزشکی در مناطق درجه 4، 84 امتیاز دارد.

5- هر سال خدمت پزشکی در مناطق درجه 5، 70 امتیاز دارد.

6- هر سال خدمت پزشکی در مناطق درجه6، 60 امتیاز دارد.

7- هر سال خدمت پزشکی در مناطق درجه 7، 30 امتیاز دارد.

کسری مدت یک سال در مناطق هفتگانه نیز بر طبق ضوابط فوق محاسبه شده و در محاسبه امتیازات مربوط به روز، اعشار کمتر از نیم حذف می شود و امتیاز نیم یا بیشتر، یک امتیاز به حساب خواهد آمد.

جهت کسب امتیاز برای تاسیس مطب، کلیه خدمات قانونی پزشکان اعم از خدمت وظیفه عمومی، خدمت نیروی انسانی درمانی و بهداشتی و خدمت خارج از مرکز ....... منظور و محسوب خواهد شد.

پزشکانی که بدون کسب امتیاز حق تأسیس مطب دارند

مطابق تبصره 3 ماده 13 آیین نامه اجرایی قانون اجازه تاسیس مطب، پزشکان کادر ثابت نیروهای مسلح (ارتش، ژاندارمری، شهربانی و سپاه پاسداران) و پزشکانی که در استخدام رسمی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بوده و در طرح خودکفایی و یا طرح های تمام وقت بهداشتی، درمانی به خدمت اشتغال دارند تا زمانی که در این مراکز خدمت می نمایند با تشخیص عالی ترین مقام اجرایی هر یک از سازمان های مذکور، بدون احتساب ضرایب خدمتی می توانند در همان شهر محل خدمتشان با رعایت سایر قوانین مربوطه مطب تاسیس نمایند.

به موجب تبصره 8 الحاقی به ماده 13 آیین نامه اجرایی قانون اجازه تاسیس مطب مصوب سال 1370، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می تواند برای پزشکان عضو هیات علمی دانشگاه های علوم پزشکی که فاقد پروانه دائم پزشکی هستند و با رعایت مقررات مربوط در دانشگاه های علوم پزشکی مناطق غیر مجاز (منظور از مناطق غیر مجاز شهر های تهران بزرگ(تهران، اسلام شهر، شهر ری، شمیرانات، لواسانات، ورامین، کرج و شهریار) ، قزوین، مشهد، تبریز، شیراز و اصفهان می باشد.) استخدام شده و مشغول انجام خدمت می باشند به شرط آن که پنج سال تمام از تاریخ استخدام آنان گذشته باشد پروانه تاسیس مطب صادر نماید. این گونه پروانه ها مادام که پزشک مربوط عضو هیات علمی می باشد اعتبار خواهد داشت.

همچنین پزشکان و دندان پزشکانی که دارای پروانه دائم پزشکی بوده و به افتخار بازنشستگی نائل شوند برای هر شهری که مایل باشند پروانه مطب صادر خواهد شد.

پزشکان و دندان پزشکان که در تاریخ تصویب قانون اجازه تاسیس مطب(18/5/1362) ، با توجه به قوانین مربوطه، حق طبابت آزاد داشته اند ولی به علت اشتغال در طرح خدمت تمام وقت دولتی و یا سایر طرح های قانونی و یا استخدام در موسسات دولتی اعم از لشکری و کشوری از این حق استفاده نکرده اند پروانه مطب برای شهر محل اشتغال آنان صادر خواهد شد.

به طور کلی کلیه پزشکان و دندان پزشکانی که قبل از تصویب قانون اجازه تاسیس مطب (18/5/1362) دارای مطب بوده اند ولی به علت مسافرت یا بیماری یا طی دوره تخصصی یا خدمت نظام وظیفه یا سایر طرح های قانونی و یا به هر علت دیگری مطب خود را تعطیل کرده اند، در صورت تقاضا برای همان شهر پروانه مطب صادر خواهد شد.

تغییر مطب

پزشکان و دندان پزشکانی که قصد تغییر شهر محل طبابت خود را دارند می بایست مراتب را به نظام پزشکی اعلام و نظام پزشکی در صورت تایید، موافقت نامه خود را با پروانه محل فعلی پزشک همراه با کپی مدارک مثبته جهت حصول امتیاز لازم برای شهر مورد تقاضا به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ارسال خواهد داشت. وزارت مذکور مکلف است در صورتی که مدارک کافی بوده و نشان دهنده امتیاز لازم برای تاسیس مطب در شهر مورد تقاضا باشد، ظرف 15 روز پروانه را تبدیل نموده و الا مراتب را به نظام پزشکی جهت رفع نقص اعلام دارد و دراین صورت نظام پزشکی به متقاضی جهت تکمیل پرونده اخطار می کند و به هر حال مهلت تبدیل پروانه مطب از زمان وصول موافقت نامه کامل بیش از 15 روز نخواهد بود.

تغییر محل مطب به شهر هایی که تراکم پزشک یا تسهیلات زندگی کمتر است (مانند انتقال مطب از تهران به زاهدان) ضمن حفظ حق افتتاح مطب در محل قبلی با اعلام موضوع به نظام پزشکی و موافقت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و تحویل پروانه قبلی مجاز خواهد بود.

مطب مشترک و دو مطب در یک شهرستان

طبق مصوبه مورخ 23/10/1350 هیات مدیره نظام پزشکی مرکز، پزشکان مجاز به تاسیس مطب مشترک بوده و در این حالت، داشتن تابلو مشترک و ذکر نام دو یا چند پزشک که مشترکاً مطب را اداره می کنند، در یک تابلو، به شرط آن که ابعاد تابلو از دوبرابر ضوابط مقرر تجاوز نکند و مندرجات آن موافق مقررات نظام پزشکی باشد، بلامانع است.

همچنین پزشکان و دندان پزشکانی که مایل به تاسیس دو مطب در یک شهرستان هستند می بایست مراتب را کتباً با ذکر نشانی مطب اول و دوم و ساعات کار هر دو مطب و حداکثر تعداد بیمارانی را که می توانند بپذیرند به نظام پزشکی اعلام کنند. نظام پزشکی در صورتی که ساعات کار دو مطب با هم متفاوت باشد و متقاضی در ساعات دو مطب متعهد خدمت در سازمان های درمانی یا محل دیگر ینباشد، اجازه تاسیس مطب دوم را صادر خواهد کرد. طبق مصوبه مورخ 16/10/1354 هیات مدیره نظام پزشکی مرکز، داشتن دو مطب در دو شهرستان ممنوع است.

بخش دوم – اداره مطب

اعمال غیر مجاز در مطب

طبق مصوبه مورخ 6/10/1355 هیات مدیره نظام پزشکی مرکز، انجام اعمال زیر در مطب های پزشکی و دندان پزشکی ممنوع است:

1- کلیه اعمالی که با بی هوشی عمومی توام باشد، همچنین اعمالی که راشی آنستزی لازم داشته باشد.

2- اعمالی که برای اجرای آن باز کردن حفره شکمی الزامی باشد (از جمله انواع فتق ها).

3- اعمال جراحی روی استخوان های بزرگ و طویل بدن.

4- اعمال جراحی داخل قفسه صدری، کاتتریسم قلب و عروق.

5- اعمال جراحی روی عضلات – اوتار – اعصاب – عروق، مگر در مواقع اورژانسی.

6- اعمال جراحی داخلی دستگاه های تناسلی زن و مرد و مجاری ادراری آن ها، گذاردن فورسپس و زایمان های غیر طبیعی و طبیعی.

7- کلیه اعمال جراحی روی ستون فقرات و مغز و نخاع و داخل جمجمه.

8- اعمال جراحی وسیع استخوان های فک و صورت و داخل دهان و حلق (از جمله شکاف سقف دهان و لب شکری، لوزتین و آدنوئید و سینوس ها).

9- بیوپسی انساج داخل مری – تراشه – برونش ها- روده ها- مثانه- کبد- طحال.

10- عمل کاتارکت – گلوکوم- پارگی شبکیه- تومورهای حفره حدقه چشم، استرابیسم چشم.

11- عملیات وسیع گوش میانی و داخلی از قبیل تمپانوپلاستی و غیره.

12- عمل جراحی استئوسنتز در شکستگی فکین "اوپن رداکشن" .

13- بیرون آوردن کیست و تومورهای عمیق استخوانی و فکی.

14- رزکسیون فک.

15- رزکسیون کندیل فک.

16- رزکسیون زبان.

17- عمل جراحی باز در آرچ زیگما .

18- جراحی و ترمیم شکاف مادرزادی سقف دهان و لب شکری.

19- بریدن و برداشتن غده بزاقی.

20- جا انداختن در رفتگی قدیمی مفصل گیجگاهی فکی.

21- عمل جراحی روی عصب دندانی تحتانی.

22- بیرون آوردن ریشه قدیمی و جسم خارجی از سینوس که مستلزم جراحی سینوس است.

طبق نظریه مورخ 21/6/1351 هیات مدیره نظام پزشکی مرکز، عکسبرداری یا انجام دادن آزمایش از طرف پزشک در مطب خود، به شرطی مجاز است که فقط برای بیماران خویش و به منظور تکمیل معاینات آنان باشد و نتیجه فقط در اوراق شرح حال بیمار منعکس شود، ولی پزشک نمی تواند برای آزمایش یا پرتو نگاری بیماران خود سر نسخه علیحده داشته باشد.

هم چنین پزشک نمی تواند در مطب، بخش تزریقات دایر کند ولی می تواند بیماران خود را تزریق یا پانسمان کند، به هر حال مسئولیت تزریق و پانسمان به عهده پزشک است. کارمند فنی تزریقات و پانسمان برطبق مقررات باید نرس بهیار یا پزشکیار باشد و در ساعات حضور پزشک و زیر نظر مستقیم او امور تزریقات و پانسمان را انجام دهد. بی هوشی عمومی تحت هیچ شرایطی در مطب جایز نیست.

پزشک جانشین

پزشکی که به مسافرت می رود یا به علت بیماری یا معاذیری نظیر آن قادر نیست در مطب حاضر شود، می تواند حداکثر تا مدت شش ماه پزشک واجد شرایطی را به جای خود انتخاب کند.پزشک جانشین می تواند از سرنسخه پزشک اولیه استفاده کند و به هر حال مسئولیت کامل امور درمانی به عهده پزشک جانشین است و باید سرنسخه ها را بنام خود و به نحوی که کاملاً خوانا و مشخص باشد امضاء کند.پزشک جانشین در هیچ مورد نمی تواند بیش از شش ماه از تابلو و سر نسخه پزشک دیگری استفاده کند.هیچ پزشک یا دندان پزشکی نمی تواند از تابلو و سرنسخه طبیبی که فوت کرده یا پزشکی که محل خدمت یا مطب او از محلی به محل دیگر منتقل شده استفاده کند.

تبلیغات و درج آگهی در جراید

به طور کلی تبلیغات فردی و آگهی و درج اسامی پزشکان و دندان پزشکان و درج اسامی موسسات پزشکی در روزنامه ها و مجلات و دفاتر راهنمای پزشکی و نظایر آن ممنوع است.

پزشکان و دندان پزشکان در امور حرفه ای فقط در موارد زیر و حداکثر دو دفعه مجاز به درج آگهی در روزنامه ها یا مجلات می باشند:

الف- اعلام مسافرت یا تعطیل مطب و یا بازگشت از مسافرت.

ب- اعلام افتتاح مطب.

در موارد فوق الذکر فقط بایستی نام و نام خانوادگی، نوع تخصص و نشانی و شماره تلفن مطب ذکر شود.

تابلو و سرنسخه

تابلو مطب پزشکان و دندان پزشکان می بایستی ساده و اندازه آن از 50*70 سانتی متر تجاوز نکند. در تابلو فقط باید نام و نام خانوادگی، نوع تخصص و رشته طبابت، ساعت پذیرایی و شماره تلفن ذکر شود. هر پزشک و دندان پزشک می تواند فقط دو تابلو نصب کند، یکی در مدخل مطب و دیگری در کوچه یا خیابان یا محل مناسبی نزدیک مطب برای راهنمایی بیماران.

سر نسخه پزشکان و دندان پزشکان باید ساده باشد و اندازه آن از 15*25 سانتی متر تجاوز نکند، پزشکان و دندان پزشکان فقط می توانند در سر نسخه نام، نام خانوادگی، نشانی مطب و منزل، شماره تلفن مطب و منزل، ساعات پذیرایی، نوع تخصص یا رشته طبابت و شماره نظام پزشکی خود را ذکر کنند.

در تابلو و سر نسخه می توان سمت های آموزشی یا علمی فعلی پزشک از قبیل عناوین دانشگاهی پزشکان در دانشگاه ها و عناوین علمی و پزشکی آنان در سازمان های درمانی و بهداشتی را ذکر نمود.

همچنین عناوین و سمت های علمی معتبر سابق پزشکان در موسسات آموزشی و علمی و درمانی کشورهای خارج یا ایران قابل درج در تابلو و سر نسخه می باشد. درجات تخصصی که رسماً از طرف دانشگاه های معتبر خارجی یا داخلی صادر و مورد تایید مقامات مربوط کشور قرار گرفته باشد با توجه ئبه ضوابط زیر در تابلو و سر نسخه قابل درج است:

الف- کسانی که در کشورهای خارجی تحصیلات تخصصی پزشکی انجام داده اند که منجر به اخذ گواهی نامه تخصصی نشده و ناگزیر شده اند در ایران امتحان تخصص را بگذرانند، متخصص از کشور ایران شناخته می شوند.

ب- کسانی که در یک رشته به درجه تخصص نائل آمده اند و در رشته های فرعی نیز مدتی کار و تحصیل کرده اند و تحصیلات آنان در رشته های مذکور منجر به تخصص نشده متخصص رشته اصلی شناخته می شوند.

ج- در رشته هایی که گرفتن درجه و عنوان تخصص مستلزم داشتن تخصص در رشته های دیگری است، شرط ذکر رشته های اول در تابلو و سرنسخه ها، دارا بودن لااقل یک سال سابقه کار در آن رشته ها در مراکز علمی معتبر است. تعیین مدت کار و تحصیل مورد لزوم در آن رشته ها و صلاحیت علمی موسسه محل کار آموزی و تحصیل داوطلب، با کمیته نظام پزشکی است.

د- کسانی که در یک رشته متخصص شده اند و مایلند در یکی از شعب آن رشته کار کنند، می توانند رشته انتخابی را بدون ذکر تخصص رشته فرعی- در تابلو و سرنسخه خود قید کنند.

ه- به طور کلی عناوین علمی که پزشکان در ایران یا کشورهای خارج کسب کرده اند، در هر مورد در کمیته تخصصی نظام زشکی باید مطرح شود و چنانچه ارزش علمی آنان با توجه به شرائط احراز آن عناوین تائید شد، میتوانند در تابلو و سر نسخه خود قید کنند.

قید عناوین علمی شناخته شده از طرف کمیته تخصصی در تابلوها و سر نسخه ها باید فقط زیر اسم باشد و در مواردی که ممکن و مقدور باشد بایستی معادل فارسی عناوین و تخصص ها نوشته شود.

در تابلو و سر نسخه می توان نام کشوری را که از آن جا دیپلم دکترا یا تخصص اخذ شده ذکر نمود.

در سر نسخه مطب ها یا پلی کلینیک های خصوصی که به وسیله چند پزشک یا دندان پزشک اداره می شود مشخصات کلیه پزشکان و رشته های تخصصی آنان باید ذکر شود. پزشکان یا دندان پزشکان در تابلو یا نسخه و با در آگهی ها نمی توانند خود را معالج بیماری خاصی معرفی کنند.

پزشکان یا دندان پزشکان غیر متخصص، پزشکان یا دندان پزشکان عمومی بشمار می روند و می توانند از سر نسخه موسسات مذکور که بدون نام پزشک است استفاده کرده و ذیل نسخه را امضاء و شماره نظام پزشکی خود را ذکر کنند.

حق محرومیت از مطب

به موجب قانونی که در سال 1366 به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید، یه دارندگان دکتری در رشته های گروه پزشکی (پزشکی، دندان پزشکی، دام پزشکی، داروسازی، علوم آزمایشگاهی) و پیرا پزشکی و بهداشتی که به طور رسمی در وزارت خانه ها، موسسات و شرکت های دولتی و نهادهای انقلاب اسلامی شاغل هستند و مستقلاً توان اشتغال در خارج از محیط اداری را دارند در صورتی که به طور تمام وقت رد رشته های بهداشتی، درمانی، کشاورزی، و یا محیط زیست در خدمت بوده و به کار انتفاعی تخصصی (اعم از مطب، داروخانه و نیز آزمایشگاه و غیره)اشتغال داشته باشند و 60 ساعت در ماه در غیر ساعات اداری مشغول خدمت باشند، در قبال انجام وظایف و ماموریت های محوله در غیر ساعات اداری، با تشخیص بالاترین مقام اجرایی دستگاه حد اکثر مبلغی معادل حقوق و فوق العاده شغل یا مزایای شغل دریافتی به عنوان حق محرومیت از مطب پرداخت می شود.

دانشگاه ها مجاز هستند که از خدمت تمام وقت (شبانه روزی کامل) اعضاء هیات علمی دانشکده های پزشکی، دندان پزشکی، بهداشت، داروسازی و شاغلین رششته های پیراپزشکی استفاده کنند و در ازاء آن مبالغی به عنوان حق محرومیت از مطب، داروخانه، آزمایشگاه یا انواع دیگر درآمدهای خارج از دانشگاهی بپردازند. وجوهی که تحت این عنوان پرداخت می گردد برای اعضاء هیات علمی ماهانه بین شصت هزار تا دویست هزار ریال و برای پرستاران و سایر شاغلین رشته های پیراپزشکی ماهانه بین پانزده هزار ریال تا پنجاه هزار ریال خواهد بود. بدیهی است که این گونه افراد خارج از دانشگاه تحت هیچ عنوانی نمی توانند به کار تخصصی خود اشتغال ورزند و با وجود دریافت حق محرومیت از مطب از طرح 60 ساعت اضافه کار در غیر ساعات اداری استفاده نمایند. طبق ماده واحده ای که در تاریخ 15/2/1372 به تصویب رسید، افرادی که مشمول لایحه قانونی خدمت نیروی انسانی، درمانی و بهداشتی و قانون مربوط به خدمت پزشکان و پیراپزشکان هستند، می توانند از حق محرومیت از مطب استفاده کنند. به موجب تبصره 1 قانون مذکور، دندان پزشکان، داروسازان و دکتر های علوم آزمایشگاهی در صورت نیاز وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، با عقد قرارداد خدمتی به شرط تامین اعتبار مجاز به استفاده از حق محرومیت از مطب می باشند

حریم مطب

برخی از مشاغل دارای حریم می باشند یعنی در محدوده معینی، شخص دیگری نمی تواند به همان شغل اشتغال ورزد. در مورد این که آیا مطب پزشکان نیز دارای حریم است یا خیر هیات مدیره نظام پزشکی مرکز در جلسه مورخ 25/2/1352 در خصوص شکایت یکی از پزشکان مبنی بر این که پزشک دیگری به فاصله کمی از مطب او مطب دایر کرده و بیماران او را به نحوی که مخالف شؤون پزشکی است جلب می کند، نظر داده است که حریمی برای مطب وجود ندارد ولی به هر حال جلب بیمار به طریقی که مغایر با شئون پزشکی باشد، در صورت اثبات قابل تعقیب انتظامی است.