تاریخچه انجمن داروسازان
به طور قطع و یقین ما داروسازان قدیمی ترین نهاد اجتماعی را دربین تمام حرف پزشکی و غیر پزشکی را داریم زیرا درسال 1295 هجری شمسی پیشکسوتان کمک داروسازی برای یکنواختی فعالیتهای خود اتحادیه داروسازان ایران را به وجود آوردند که موسسین آن اتحادیه زنده یادانی به نام های آقایان جان محمد شرقی ، عبدالحسین نظامیف سید مهدی کیمیا ، سید عبدالله گرامی، عبدالباقی اسلامی ، محمود فرهی ، حسن احیاء ، نصرالله غربی، یوسف خورشید، روح الله بی نیاز، فاطمه سالم، روح الله سالمف نعمت الله مسنن ، و موسی طرب بوده اند.
در سالهای 1304 و 1305 افرادی از تحصیل کردگان دارالفنون به کشورهای اروپایی به خصوص فرانسه و آلمان جهت تحصیل در دانشکده های داروسازی اعزام گردیدند و پس از بازگشت به کشور به تعلیم علوم دارویی در مدرسه علم و داروسازی که بعدا دانشکده پزشکی دانشگاه تهران شد پرداختند و در سالهای 1313 و 1314 اولین سری از دانشجویان داروسازی در ایران پذیرش گردید و در سال 1319 اولین فارغ التحصیلان دکترای داروسازی را به اجتماع تحویل دادند.
در سال 1322 چهار نفر از فارغ التحصیلان دانشکده داروسازی تهران بنام های آقایان دکتر عبدالعلی امامی خوئی ، دکتر تقی اطمینان ، دکتر غیاث الدین جزایری و دکتر سعید اعتصامی که یادشان گرامی و رحمت و آمرزش خدا بر آنان باد با دعوت از 15 نفر از داروسازان جلسه ای را تشکیل و در و در این جلسه از بین حاضرین هیئت مدیره موقتی را بنام های :
1- دکتر تقی اطمینان
2- دکتر سعید اعتصامی
3- دکتر فتح الله اعلم
4- دکتر عبدالعلی امامی خوئی
5- یوسف خورشید
6- دکتر نادر شرقی
7- ضیاءالدین ضیائیان
8- دکتر حسن مالکی
9- نعمت مسنن
10- دکتر مهدی نامدار
را به منظور تنظیم آئین نامه و انجام امور اجرائی انتخاب کردند. این هیئت مدیره پس از پیگیریهای زیاد و تصویب اساسنامه موفق شدند در شهریور 1323 سندیکای داروسازان ایران را باشماره ثبت 30 به ثبت برسانند
در هیئت مدیره رسمی این سندیکا افراد ذیل انتخاب شدند :
1- دکتر مهدی نامدار رئیس اولین سندیکای داروسازان ایران
2- دکتر فتح الله اعلم نائب رئیس
3- آقای هوشنگ نظامی بازرس
4- آقای حسین مالکی بازرس
5- دکتر سعید اعتصامی منش
6- اقای ضیائیان خزانه دار
7- دکتر تقی اطمینان دبیر و مدیر عامل سندیکا
این هیئت مدیره و هیئت مدیره های ادوار بعد روابط بسیار خوب و حسنه ای با مسئولین وزارت بهداری وقت داشته بنحوی که در تاسیس داروخانه ها و جابجایی آن و فواصل مربوطه اظهار نظرهای هیئت مدیره و سندیکا ملاک عمل بوده است.
در سال 1347 به تغییر نام نهاد اجتماعی داروسازان از سندیکا که مخصوص فعالیت های غیر پزشکی بود گرفته شد و پس از تصویب در مجمع عمومی سال 1350بنام جامعه داروسازان ایران رسمیت یافت
از مهمترین اقدامات جامعه داروسازان در طی 20 سال میتوان به پیگیری و تصویب در جهت دریافت تعرفه حق فنی داروخانه ها و تعیین و تصویب روز پنجم شهریور بنام روز داروسازی و خنثی کردن طرح های کمک داروسازی ارائه شده به سه دوره مجلس شورای اسلامی را نام برد.
در سال 1370 و به دنبال تصویب قانون تشکیل احزاب و انجمن ها بوسیله مجلس شورای اسلامی، جامعه داروساران ایران موظف شد طبق قانون جدید به انجمن داروسازان ایران تغییر نام دهد و گروه 6 نفره ای متشکل از آقایان دکتر ابوالحسن بهتاش ، دکتر علی مظلومی ، دکتر داریوش کشتکار جهت تصویب اساسنامه جدید و تشکیل مجمع عمومی و انجام امور مربوطه مامور گردیدند و با پیگیریهای زیاد موفق شدند در مهرماه 1370 با تصویب اساسنامه و تشکیل مجمع عمومی و انتخابهیئت مدیره انجمن داروسازان ایران را به ثبت رسانده و فعال نمایند.در سال 1389 اساسنامه جدید انجمن داروسازان ایران با چارت سازمانی جدید توسط مجمع عمومی انجمن به تصویب رسید و پس از تائید و ابلاغ وزارت کشور مبنای چارت جدید انجمن گردید و بر اساس آن مجمع عالی انجمن داروسازان ایران تشکیل گردید.
اهداف انجمن
انجمن داروسازان ایران شاخه خراسان رضوی اعتقاد دارد که وضعیّت موجود داروسازی کشور شایسته "داروساز" نیست . مشکلات عدیده زیرساخت های داروسازی کشور از کیفیت آموزش گرفته ، تا برنامه ریزی و اشتغال و عدم وجود عزمی جدی برای حلّ آن از طرف دستگاههای مختلف موجب به هدر رفتن تلاشها و استعدادهای موجود میشود واین امر سبب کمرنگ شدن نقش داروسازان در نظام سلامت میگردد و موجبات یاس و دلسردی بسیاری از همکاران را در بخشهای مختلف داروسازی اعم از صنعت و مراکز دانشگاهی و دستگاههای اجرایی و داروخانه ها فراهم میکند . انجمنهای داروسازان سراسر کشور و علی الخصوص انجمن داروسازان ایران بعنوان منتخب داروسازان کشور این پتانسیل را دارد تا نقش مهمّی در ارتقاء جایگاه داروسازی در کشورمان داشته باشد. بی تعارف بگویم : وظیفه تک تک اعضاء خانواده بزرگ داروسازی در مواجهه با مشکلات فراوان موجود، بسیار خطیر است.
