مقاله ها

گزارش کوتاه از همایش چالش های نظام سلامت؛ 25 مردادماه 1397

ساعاتی قبل از غروب پنج شنبه، بیست و پنجم مرداد 1397، شورای عالی نظام پزشکی کشور به عنوان بالاترین مجمع حرفه ای طب، در اولین بند مصوبه خود، بیانیه همایشی را تصویب کردند که همان روز در مشهد صادر گردیده بود.
این بیانیه بیست و پنج ماده ای محصول همایشی بود که برای برگزاری آن ماهها تلاش بی وقفه صورت گرفته بود. ماهها تحقیق و کنکاش، دهها جلسه و صدها ساعت بارش افکار در اتاق های فکر نظام پزشکی، در جهت یافتن راهی برای برون رفت از معضلات فراوانی که نظام سلامت کشور را، در این شرایط خطیر در چنگ خود گرفته است.
به شهادت مقام وزارت، اقتصاد درمان کشور چه در بخش دولتی و چه در بخش خصوصی در آستانه فروپاشی است. بیمارستانها ماههاست که بدهی های خود را نپرداخته اند مطالباتشان از تمامی مبادی، با تاخیر بی سابقه پانزده ماهه مواجه شده است. شرکتهای تامین تجهیزات پزشکی، اقلام درخواستی بیمارستانها را تامین نمی کنند که دیگر توان مالی اینکار را ندارند. بودجه اختصاص یافته به وزارت بهداشت، نه تنها در سال جاری که در سالهای 96 و 95 و94 و 93 هم بطور کامل تخصیص نیافته است.
در بخش خصوصی وضع به مراتب بدتراست چراکه پشتوانه محکمی چون خزانه دولت حمایتشان نمی کند و نسیمی هم از گشایش از هیچ سو نمی وزد.
در وانفسای این گره های در هم تنیده، گروهی از دلسوخته گان این مرز و بوم و از دردکشیدگان و دست اندرکاران، بر آن شدند که چاره ای بیاندیشند شاید آب رفته را به جوی باز آورند. انهم نه از موضع انتقاد و تخریب، که از سر چاره جویی و راه گشایی.
نه سخنرانی منسجم مانند فصلهای پی در پی یک کتاب که در حضور معاون کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، چندین تن از نمایندگان استان و ریاست شورایعالی و شورای هماهنگی نظام پزشکی های خراسان بزرگ و کلان شهرهای کشور صاحب منصبان سازمانهای بیمه و اساتید دانشگاه و فرهیختگان و اندیشمندان و ارباب رسانه ایراد شد و تأثیر مثبت آن بر نمایندگان محترم مجلس در مصاحبه های رسانه ای شان مشهود بود. بررسی دقیق و نقادانه درد و درمان در یک صحنه، منجر به صدور نسخه ای کارآمد و عملیاتی برای شرایط موجود گردید. نسخه ای چنان مجرب که همان روز به تصویب شورایعالی رسید و در نامه مورخ 30/5/97 مورد تقدیر قرار گرفت، در روزهای بعد از زبان وزیر محترم بخشهایی از آن بازخوانی شد و در همین هفته کمیته ای برای پیگیری مصوبات آن تشکیل گردید تا شاید یک گره از گره های فرو بسته این سرزمین گشوده شود.
هزینه این همایش از لحظه آغاز تا پایان که منتخبین شما در نظام پزشکی مشهد افتخار برگزاریش را بخود اختصاص دادند، حدود سی میلیون تومان بوده است که البته و صد البته از جیب شما همکاران عزیز پرداخت گردیده است.
و اما در مورد دستاوردهای این همایش، متن برخی از بندهای بیانیه انتهایی را همراه با فرمایشات جناب وزیر در روزهای اخیر تقدیم می کنیم تا مورد قضاوت شما قرار بگیرد:
بند 1 بیانیه: تشکیل شورایعالی اندیشه ورزی متشکل از بزرگان بخش دولتی و خصوصی برای پرداختن به مشکلات و ارائه راه حل
بند 16: استفاده از ظرفیت بخش خصوصی در تصمیم گیری های کلان
جناب وزیر: انتظار داریم بزرگان و صاحب نظران حوزه پزشکی مشکلات این حوزه را به مقامات و مسئولان کشور منتقل کنند
بند 20: توقف کامل گسترش کلینیکهای ویژه و بند 4: محدود کردن پروژه های ساخت بیمارستان و مراکز درمانی دولتی و سپردن امور به بخش خصوصی و کاهش تصدی دولت در این امر و خرید خدمت از بخش خصوصی
جناب وزیر: کفایت گسترش مراکز پزشکی وتوسعه کمی در این حوزه
جناب وزیر: کاهش تصدی گری دولت و سپردن کار به بخش خصوصی از اهداف ماست
بند 21: عدم افزایش نیروی انسانی در بخش دولتی
جناب وزیر: وزارت بهداشت در حال حاضر 110 هزار پرسنل دارد که حقوق آنها را دولت پرداخت نمی کند.
بند 26: لزوم بازگشت تعرفه گذاری به نظام پزشکی
جناب وزیر: در جامعه کارگری و مهندسی و قضات می بینیم که تعرفه گذاری در هیئت وزیران و برخی سازمانها مطرح نیست....... ولی تعیین کوچکترین تعرفه، حتی آزمایش ادرار هم باید در هیئت وزیران مطرح شود.

حال قضاوت با شما همکاران و سروران عزیز است که آیا این اقدام و اقداماتی از این دست را تایید و تشویق می کنید یا کنار نشستن و در مشکلات موجود منفعل بودن و هضم شدن را توصیه می فرمایید.